Dolores

K@mil@

Super wieści

Gratuluję podjęcia właściwej decyzji Very Happy

Madź

Wspaniale, Dolores nie mogła lepiej trafić!!! Very Happy

homerka

Świetna wiadomość Very Happy

No to Dolores już nie musi się o nic martwić Smile

natalia993

KasiaK

Juuuuuuuuuppppppppiiiiiiiiii

Martuchny

ale świetnie! To super,ona na pewno bardzo będzie szczęśliwa i na to zasługuje Smile

biedna Dolores już na zawsze w kochającym domku! Supeeeeer!!!!

KasiaK

monia:)

super wiadomość, oby więcej takich "tymczasowych" adopcji

biedna w sensie- starutka, głucha...

Martuchny

No własnie xD
dzięki Monia

azi

Świetna wiadomość, kto, jak kto ale Dolores sobie na to zasłużyła

KasiaK

Dolorka, Dolorka a może jakieś nowe fotki?

Pankracowa

Jakoś nie mam weny do zdjęć... Ale spróbuję się zebrać. Na razie relacja werbalna. Dolores ma się dobrze. Myślę, że bardzo dobrze się zaaklimatyzowała. Świetnie radzi sobie w domu i ogrodzie. Kiedy zabieram ja na spacer w nieznany teren, jest bardzo uważna - na smyczy chodzi idealnie, spuszczona trzyma się blisko. Dodam, że z całą pewnością nie słyszy (sprawdziłam to w różnych sytuacjach) i niestety, ale niemal nie widzi. Już będąc u mnie, uszkodziła sobie prawe oko (najprawdopodobniej uderzyła się o coś), jest mleczne, całe zmętniałe. Lewe oko ma zaćmę, ale dochodzi światło, więc pewnie widzi kontury, poruszające się obiekty. Węch jednak kompensuje braki pozostałych zmysłów, więc suczka w miarę bezproblemowo sobie egzystuje. Zupełnie została zaakceptowana przez resztę psów, na początku były pewne problemy związane z jej dziwnym - dla pozostałych czworonogów - zachowaniem. Zdarzało się jej wpadać na inne zwierzaki (kiedy np. leżały czy drzemały) albo chcąc nawiązać z nimi kontakt, wydobywała z siebie dziwaczny szczek (jako niesłysząca ma zniekształconą wokalizę). Ale teraz psiaki już się przyzwyczaiły. Problem stanowi jedynie jej piszczenie przed posiłkami, szczególnie rano - kiedy Dolores się obudzi, od razu domaga się jedzenia. Aby osłabić to zachowanie, zawsze po rannym spacerze kładę się jeszcze do łóżka choćby na 5 minut. Efekty są, powolne, ale widoczne - kiedyś w tej sytuacji szczekała, teraz tylko popiskuje, czasem nawet to przerywa. A ja też się zhabituowałam, bo jestem w stanie podrzemać mimo jej dźwięków. Smile

Dolores wzrusza mnie, kiedy w ciągu dnia podchodzi i wyraźnie chce kontaktu, dotyk jest dla niej bardzo ważny. Ma taki śmieszny mappetowy ryjek i kiedy jest zadowolona, otwiera go i posapuje. Jest cudna i utwierdziła mnie w tym, że radość i przyjemność z kontaktu z psem nie musi być związana z faktem, iż jest on rasowy, ładny, młody, sprawny i bezproblemowy.

KasiaK

Pankracowa

Dziś podjęłam ostatecznie i zrealizowałam decyzję o eutanazji Dolores. Od ponad dwóch miesięcy miała ogromne problemy natury neurologicznej - nie była w stanie sama wstać, podczas chodzenia przewracała się. Nad ranem piszczała i szczekała już miedzy 4.30 a 5.00 - kilka godzin w tej samej pozycji... Od roku przyjmowała leki, które miały sprawić, aby lepiej funkcjonowała psychicznie i emocjonalnie, ale ostatnimi czasy było słabo, wiedzą to osoby, które miały okazję z nią obcować. Ogromnie mi dziś przykro, ale nie żałuję decyzji o wzięciu Dolores do siebie. Była ze mną i moim stadem rok i dziesięć miesięcy. Były czasy, gdy chodziła z nami na spacery, zresztą znakomicie odnalazła się w nowych warunkach. Wiele mnie nauczyła - jak porozumiewać się i odczytywać psa o tak dużych jak Ona ograniczeniach. Ćwiczyła też bardzo moja cierpliwość, pewnie nie zawsze zdałam z tego egzamin... Ale naprawdę się starałam. Nigdy nie zapomnę tej niezwykłej suczki.

monia:)

Przykro mi [*] ale dobrze, że choć na koniec miała swój dom.