Dexter

homerka · Wysłany: Wto 22:41, 11 Mar 2014 Temat postu: Dexter

Dexter jest około dwuletnim czarnym kocurem. Został znaleziony, choć nikt się po niego nie zgłosił więc czeka na nowego opiekuna, który zabierze go do siebie już na stałe. Jak na razie Dexter jest dość nieśmiałym kotem i jeszcze się oswaja z nowym otoczeniem i kotami. Do jego serduszka najszybciej dociera się smakołykami, które chętnie zjada więc powinien szybko zrobić postępy w śmiałości i stać się towarzyskim kotem. Z pewnością się o to postaramy. Dexter czeka jeszcze na kastrację ale po niej będzie już w pełni gotowy do adopcji. Pytając o kocurka należy podać jego numer ewidencyjny: 4022/14.

homerka

Dexter zrobił spore postępy i sam przychodzi do człowieka. Daje się również głaskać. Smile

homerka

Towarzyski już Dexter czeka na szansę...

Martin

Przedwczoraj zaadoptowaliśmy Dextera. Aklimatyzuje się dobrze, ma opuchnięte oczko, ale chyba się poprawia. Zwiedza mieszkanie, grucha na nas i bezczelnie żebra w kuchni o przekąski Very Happy

Martuchny

Super, życzymy powodzenia w zaprzyjaźnianiu się Smile

Martin

Chciałabym pochwalić się zdjęciami Dextera w nowym domu, ale forum każe mi mieć przynajmniej trzy posty, zanim będę mogła je wstawić, więc przepraszam za spam Szanowna Administracja może scalić tudzież usunąć nadmiarowe posty Confused

Przypuszczamy, że zwierz miał już dom, bo wie doskonale, do czego służy lodówka i nie boi się spłuczkowych albo zlewowych hałasów, ale za to boi się wejść do łazienki, Chyba był nauczony niewchodzenia na meble, bo jak znajdujemy go na kanapie, to robi wielkie oczy kota, który wie, że nabroił i szybko ucieka z wygodnego miejsca. Czynimy starania zrobienia z niego kanapowca Very Happy

Oto Dexter vel M'aiq, już jako pełnoprawny kot-rezydent w naszym domu. Byłoby nam pusto bez niego.

homerka

Łoł, czyżby nawet zmywał naczynia.

Cudownie widzieć Dextera w domowym otoczeniu. Dziękujemy za domek dla niego. Very Happy

Myślę, że nowe imię pasuje.

K@mil@

Super wieści i fajne zdjęcia Wink

(poprawiłam, co trzeba Wink

)

Martin

M'aiq, a schroniskowy Dexter, po niecałych dwóch i pół latach u nas odzyskał wiarę w ludzi, pokochał nas sercem całym - i przegrał z niewydolnością nerek. Od wczoraj wieczora jest w stanie terminalnym, nie chce jeść ani pić, leży w swojej budce a my zmieniamy się przy nim i beczymy oboje. W chwilach przytomności (coraz rzadszych) M'aiq mruczy widząc nas przy sobie. W obliczu braku szans na poprawę, podjęliśmy decyzję o eutanazji dziś wieczorem - weterynarz przyjedzie do domu. To ostatnie, co możemy dla niego zrobić i nasz obowiązek jako opiekunów.

Cavi

Bardzo mi przykro...

Martin

Już po wszystkim - w samą porę, bo M'aiq ocknął się na pół godziny przed przybyciem weterynarza, zaczął miauczeć żałośnie i dyszeć i widać było, że cierpi. Wszystko odbyło się szybko i w domowej atmosferze i nasz ukochany kotek już hasa za Tęczowym Mostem bez bólu i bez strachu.
Śpij spokojnie, M'aiczku.

Poproszę o przeniesienie wątku do Tęczowego Mostu...